ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ผมรักพ่อ
วันพุธที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2557
ปาป๋าของผม
ปาป๋าท่างานหนัก ปาป๋าต้องตื่นแต่เช้า คอยถามว่ากิวไหมกินไรยัง ปาป๋าอายุมากแล้ว พ่อของผมไม่ค่อยได้พักผ่อนเพราะมีงานให้ท่าอยู่มากมาย บางทีก็ไม่กลับบ้านพระต้องไปประชุมต่างจังหวัด ขยัน เร่งรีบและใจร้อน เพื่อท่าหน้าที่ผู้น่าครอบครัว ผมมีพี่น้องอยู่หลายคนทุกคนกำลังเรียนหนังสือ พ่อต้องหาเงินมาจ่ายค่าเทอม พ่อไม่ค่อยมีเวลาให้กับลูก ไม่ได้ไปเที่ยวเป็นครอครัวเหมือนคนอื่นเขา ไม่ได้มานั่งดูบอลด้วยกันเหมือนลูกชายกันพ่อคนอื่น ไม่ได้ไปกินร้านอาหาร ไม่ได้นั่งกินข้าวเย็นด้วยกัน บางทีเราก็น้อยใจที่พ่อไม่มีเวลาให้เเต่เราต้องเข้าใจว่าพ่อต้องทำงานหาเงินเพื่อให้เราเรียนหนังสือ วันไหนถ้าคนขับรถส่งของไม่มาพ่อก็ต้องขับรถไปส่งของเองเเละพ่อของผมเเขนไม่ค่อยดี รู้ว่ามันเป็นงานหนักเเต่เค้าก็ทำเพื่อผมมาตลอด ผมไม่ค่อยได้ดูเเลพ่อมากเท่าไหร่ชอบทะเลอะกับพ่อ เเต่พอเมื่อเรามีปัญหา พ่อให้ความปรึกษาตลอด เมื่อเราทำผิดก็โดนตักเตือน ไม่เคยซ้ำเติม เมื่อผมกลับบ้านดึกหรือกลับบ้านช้ากว่าปกติพ่อจะโทรตามตลอดเเละรีบให้เรากลับบ้านบางทีผมก็ลำคาณนะเเต่ผมก็รู้ว่าเค้าเป็นห่วง
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น